Het vieren van feesten is noodzakelijk. Zoals een werkweek zonder een weekend onleefbaar is, zo is een jaar zonder jaarfeesten niet om dóór te komen. Voor kinderen niet en voor volwassenen niet!
Deze feesten zorgen voor opluchting. Iets om naar toe te kijken. Iets waar je enthousiast van wordt. Je krijgt zin om de komende periode aan te gaan.
Ieder jaargetijde kan voor de mens aanleiding zijn om een ander aspect van zichzelf te ontwikkelen: De mens kan zich bezinnen. Hij kan zichzelf herinneren aan wat hij volbrengen wil. Hij kan zichzelf een opdracht inprenten.
Op de vrije school vieren we elk jaar deze feesten:
- Het Michaelsfeest
Het feest waar we moed verzamelen voor de winter. - St. Maarten
Het feest waar we het licht vinden en hulp geven aan anderen. - Sint Nicolaas (sinterklaas)
Het feest waar we reflecterend kijken naar het lieve en stoute in onszelf. - Advent Het feest waar we in volle verwachting aftellen naar de Kerst.
- Kerstfeest
Het feest waar we de geboorte van het Jezus vieren. - Drie koningen
Het feest waar we leren over drie wijzen uit het Oosten. - Maria Lichtmis
Het feest waar we vieren dat het licht weer terugkomt. - Carnaval
Het feest waar we even los mogen gaan. - Palmpasen Het feest waar we over de straat lopen met onze palmpaastak.
- Pasen Het feest waar we een nieuw begin vieren.
- Pinksteren Het feest waar we om de meipaal heen dansen.
- St. jan Het feest waar we vieren dat het zomer wordt.
Jaarfeesten veranderen:
Antroposofische jaarfeesten, zoals Kerstmis, Pasen, Sint-Jan en Michaël, zijn sterk beïnvloed door christelijke en spirituele tradities, maar steeds meer mensen voelen de behoefte om de religieuze elementen te laten varen en zich te richten op de verbinding met de natuur.
Dit sluit aan bij een hernieuwde interesse in (Keltische)natuurfeesten, die direct zijn verbonden met de seizoenen en de cycli van de aarde. Zo wordt Kerstmis vaak verbonden met Yule, het Keltische midwinterfeest dat het lengen van de dagen viert. Pasen valt samen met Ostara, het lentefeest van vruchtbaarheid en nieuw leven. Sint-Jan, dat het hoogtepunt van de zomer markeert, is verwant aan Litha, de viering van de zomerzonnewende, terwijl Michaël overeenkomsten vertoont met Samhain, het Keltische nieuwjaarsfeest en een moment van oogst en overgang naar de winter. Door deze feesten vanuit een natuurlijk perspectief te benaderen, ontstaat er een diepere verbinding met de aarde, de seizoenen en de ritmes van het leven en kan geloof losgelaten worden. Enkele scholen vereenvoudigen het nog meer naar seizoensfeesten: herfstfeest, winterfeest, lentefeest en zomerfeest.
0 gedachten over “Waarom vieren we jaarfeesten?”