12 stappen naar een harmonieus gezinsleven.

De laatste weken heb ik de tijd genomen om weer eens ouderwets te lezen.

Ik ben begonnen aan de (regenboog) opvoedingsboekjes van Christofoor Uitgeverij. Deze boekjes werpen hun licht op allerlei opvoedkundige onderwerpen, met een antroposofisch sausje. Ze zijn ontzettend makkelijk en vlot te lezen en zorgen voor een bruisend inzicht en enthousiasme vanaf het eerste hoofdstuk.

In het boekje ‘Ontspannen opvoeden in 12 stappen’ wordt beschreven dat je in je gezinsleven niet bezig hoeft te zijn met de 3 R’en, (rust, reinheid en regelmaat) maar dat je zelfs rekening kunt houden met 12 R’en.

12!?
Ja, dat lees je goed.
Maar schrik niet, de 12 R’etjes zijn grotendeels vanzelfsprekend en goed toe te passen in het dagelijks leven. In dit verhaal wil ik jullie er kort kennis mee laten maken en mocht je aan het einde denken: “Goh, wat een leuke info, daar wil ik meer van weten!”
Here you go!

  1. Rolverdeling:
    Kinderen zijn geen vriendjes, geen makkers, geen buddies. Kinderen zijn op weg om eigen vaardigheden te leren. Daarom is het belangrijk dat je een kind niet in een positie zet waar het nog niet aan toe is. “Hoe doen we dit dan?”, hoor ik je denken. Nou, we doen het bijna allemaal hoor.
    Vragen, vragen, vragen en vragen.
    “Gaan we in bad? Zullen we de schoenen aan doen? Wil je de rode of de gele jas aan?”
    En zo stellen we makkelijk soms tientallen vragen per uur. Kinderen worden hier onzeker van en uiten dit met onrust, verdriet en machtsspelletjes. Het is onzer taak als opvoeder om de opvoedende rol op te pakken en die bijbehorende verantwoordelijkheid horen wij dan ook zelf te dragen. Wij hebben ervaring, rust en kennis in huis. Het kind nog niet. Zij horen het gevoel te krijgen. Mijn ouders weten hoe het moet. Dat geeft rust.
    Een veel voorkomend argument is dan als volgende: ‘Ja, maar ik wil mijn kind de kans geven om zelf te bepalen wat hij of zij fijn vind, omdat ik het beste voor hem of haar wil.’
    Maar als je goed kijkt. Worden ze echt ontspannen van al deze vragen? De volwassene beslissen de randvoorwaarden en het kind kan zo nu en dan een inbreng hebben, maar jij bent de eindbeslisser. De kinderen willen graag dat de kapitein de koers bepaalt, niet de matroos. Geef het goede voorbeeld, wees kalm, gebruik humor en bepaal zo de weg die jullie lopen.

  2. Respect
    Duidelijke grenzen zijn eerlijk, nodig en moeten meteen worden getrokken. Wij nemen dan als volwassene de verantwoordelijkheid in de situatie. Door je kind aan te spreken met zijn of haar naam, oogcontact te maken en rustig, kalm en respectvol de boodschap te zeggen. “Stop Ella, bij ons wordt niet geslagen. Ik zal je vertellen waarom: het doet pijn en wij vinden dat niet goed.
    Dit geldt voor alle andere vergrijpen waarvan jij vindt dat je kind respect moet hebben voor jou. Maar om dit te ontvangen, hoor je met hetzelfde respect te communiceren naar jouw kind.
    Conflicten zijn normaal en kinderen proberen hierin zo ver mogelijk te komen. Deze conflicten uit de weg gaan, zal gevolgen hebben voor je kinderen. Een kind wat leert wat mag en niet mag, verwerft uiteindelijk tekorten in zijn of haar sociale contacten. Respect is geven en nemen. Let dus goed op welke communicatie je geeft. Je kind is geen boefje, heksje of een kleine tiran. Het zijn dan wel grappig bedoelde woorden, maar een kind wil het liefste aangesproken worden met zijn of haar naam. Zoals wij dat als volwassenen ook willen.

    Hoe pak je moeilijke situaties aan?
    Je geeft een voelbare nee, een grens, je blijft kalm, vriendelijk en duidelijk. Het is helder en dat begrijpen kinderen.

    En als laatste… Mocht je nu te fel hebben gereageerd of achteraf merken dat je zelf niet respectvol hebt gereageerd. Zeg sorry. Het is voorbeeldig, omdat je je kind iets leert. Mensen maken fouten, maar als je fouten maakt, is je excuses aanbieden een belangrijke eerste stap om het goed te maken.

  3. Regels
    Regels besparen ons ergernissen en zorgen voor duidelijkheid. Kinderen hebben regels nodig, net zoals ieder mens op deze aardbol. Regels zijn het meest effectief als ze positief benoemd worden. Ook heeft een regel meer impact als het kind ervaart: Zo doen we dat hier.
    Dus niet: Niet rennen in huis.
    Maar: Wij lopen in ons huis.
    Of: Wij eten aan tafel met bestek
    Of: Wij ruimen altijd op als we klaar zijn met spelen.

    En dan consequent, rustig en kalm blijven. Vooral als kinderen de grens aftasten.
    “En toch lopen wij in huis, eten we met bestek of ruimen we de spullen op.”
    Ook hier is weer belangrijk, leef het voor.

    Als je nieuwe regels wilt invoeren, dan bespreek je deze van te voren, met volledige aandacht.
    Je noemt het kind bij de naam, je maakt oogcontact, je verwoordt de afspraak en let erop dat de regel goed wordt uitgevoerd. Herhaling is de sleutel, want uiteindelijk wordt het een gewoonte en dat bespaart discussies, want er hoeft dan niets meer uitgelegd te worden.

    Bozig of streng reageren dient vermeden te worden. Duidelijk en kalm zijn, is vaak voldoende. Wordt een regel fijn en goed toegepast? Dan is het tijd voor complimentjes en kleine vieringen, want met humor en feest wordt leren altijd leuker!

  4. Ritme
    Willekeur maakt kinderen onzeker. Gestreste kinderen geven stress door; de vreugde verdwijnt en iedereen is en blijft moe. Ritme verloopt steeds op:
    – een bepaalde manier
    – een bepaalde plaats
    – een bepaalde tijdsinterval

    Alles functioneert op deze manier, de natuur is daar een mooi voorbeeld van (maan, zon, bloemen en dieren)

    Bedenk goed van de voren wat je wilt, wanneer je het wilt en hoe je het wilt en voer dit elke keer op deze manier uit. Een betrouwbaar dagritme geeft de kinderen rust en energie. Let op! Het oefenen van nieuwe ritmes duurt minsten 4 weken. Dus hou vol… Elke keer, keer je terug op dezelfde plek, op dezelfde tijd, op dezelfde manier. In de herhaling zit de kracht.

  5. Rituelen
    Ritme vergemakkelijkt het leven. Om ritme te ondersteunen zijn rituelen in een gezinsleven net zo belangrijk. Denk aan alle overgangen van de ene naar de andere activiteit. Hier helpen rituelen om netelige situaties te markeren, verlichten en ook te bezielen. Denk aan liedjes, versjes, verhalen etc. Zo doen wij dat hier en zo gaan wij verder. Een mooi en waar ritueel zorgt voor eerbied en zeg nou zelf, in deze maatschappij is eerbied toch ontzettend belangrijk!

  6. Resonantie
    Gezien worden is een grote behoefte van kinderen. Geven en nemen, glimlachen en terug glimlachen. Resonantie… Kinderogen stralen als wij resonantie geven.
    Spreek correct met je kinderen en reageer op het gebrabbel of het gekletst. Wees in het moment, dan zal je kind prachtig gaan stralen.

  7. Ruggensteun
    Met een goede ruggensteun kan je kind laten zien wat hij of zij in zich heeft. Wat kinderen nodig hebben is een terughoudend steuntje in de rug:
    “Ikke, zelf doen!”
    “Ja, probeer het maar eens, en daarna zal ik je helpen.”
    Het is belangrijk dat de kinderen de mogelijkheid hebben om iets zelf uit te zoeken. Maak je vooral niet te druk als iets langer duurt en laat ze de tijd nemen om dingen zelf te leren op de gepaste leeftijd. Doe dingen samen, doe ze voor, laat ze oefenen en vier de successen. Geef ze het gevoel dat ze echt iets kunnen. De trots in hun ogen is een waar geschenk.

  8. Ruimte
    Kinderen zijn geen vat wat gevuld moet worden, kinderen zijn een vuur dat wilt ontvlammen.
    Kinderen zijn van nature leergierig en willen bezig zijn. Het kind heeft daarom ruimte nodig om te ontdekken.Veel te veel kinderen zitten vast in een stoeltje, of worden stil gehouden met eten.De gevolgen zijn steeds vaker terug te zien bij de schoolrijpheidsonderzoeken. Beweging, concentratie en taal liggen vaak ver achter… Kinderen bootsen volwassenen graag na. Dus laat ze “helpen” bij het koken, poetsen en tuinieren. Elke keer wanneer je zegt: “Laat maar, ik doe het wel”, ontneem je de kinderen een stukje onderzoek en de daarbij behorende vreugde.

  9. Rust
    In deze maatschappij is altijd geluid, kleur en beweging om ons heen. Kinderen hebben ook momenten van rust nodig. Even stil zijn, soms ook innerlijk. Tijdens het eten een momentje niet praten, of luisteren naar een belletje tot hij helemaal verstild is, kan voor een kind helend werken.
    Ook in de auto zitten en dan volledige stilte creëren kan voor een kind een aangename rit van school naar huis zijn. Afschakelen van de dag, even in balans komen. Samen door een prentenboek bladeren en niets zeggen, alleen maar kijken, of luisteren in bed naar de geluiden van buiten.
    Deze kleine momentjes zoeken geven ook ons volwassene even de rust die wij net zo goed hard aan het zoeken zijn.

  10. Religie en spiritualiteit
    Kinderen schenken op jonge leeftijd open en ontvankelijk. Het is niet vreemd dat een kind praat over het hemelse en ook kinderen zijn op zoek naar de zin van het leven. Voor kinderen geeft het voldoening om eerbied te schenken aan hogere machten. Is het niet religieus, dan is het wel spiritueel. Denk aan dwergjes, elfjes, moeder aarde, waternimfen etc. Spreuken of gebeden opzeggen waarin je dankbaarheid toont aan de machten op aarde, vinden kinderen heerlijk. Het leert ze aandacht en respect te hebben voor alles om zich heen.

  11. Regeneratie
    Wij hoeven als ouders onze kinderen niet te betuttelen, te bekijken en te bewaken. Verwachtingen groeien hierdoor, waardoor stress vermeerdert. Zorg daarom ook goed voor jezelf. Ouders vergeten dit nog wel eens in de drukte van alledag. Delegeren, balans zoeken, aan je relatie werken en jezelf verzorgen zal je energie verbeteren. Maar nog iets moois komt hierbij kijken. Je kinderen zien dat je voor jezelf zorgt. Zij zien dat dit belangrijk is en zien je hierin als voorbeeld.
    Regenereer dus voordat de spanning te groot is geworden.

  12. Reflectie
    Een belangrijke zin die in dit hoofdstuk centraal staat is:
    “Wacht even, ik wil hier even over nadenken.”
    Vaak praten wij te veel of te weinig met onze kinderen. Maar even een stap terug nemen om te reflecteren op de zaak, geeft ruimte om echt goed verder te kunnen. Zo hoef je gesprekken niet te vermijden of ellendige discussies te voeren met je lieve kroost.

    Echt goed reflecteren kunnen kinderen pas als ze 9 jaar of ouder zijn en eigenlijk pas ECHT GOED als ze hun tienerjaren gepasseerd zijn. Wel kun je met je kinderen voor het slapen gaan terugblikken.
    Wat was er fijn vandaag?
    Waar heb ik om moeten lachen?
    Heb ik vandaag iets nieuws geleerd?
    Op deze manier zullen kinderen heerlijk in slaap kunnen vallen.

Zo, de 12 stapjes naar een harmonieuzer gezinsleven. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.
Laat het maar weten in de comments hieronder!

Laat een reactie achter!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze website gebruikt cookies om optimale ervaring te bieden. Mocht je daar een bezwaar tegen hebben klik dan op lees meer. Lees meer.

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close