Schermen… Vriend of vijand?

We leven in een wereld waar beeldschermen overal om ons heen zijn. Tv, mobiel, Ipad, smartboard, computer en ga zo maar door. Kinderen ontkomen de schermen bijna helemaal niet!

Ook ik als moeder vind het lastig om mijn zoontjes minder in aanraking te laten komen met schermen. Bijna een onmogelijke missie.

Wat is het negatieve effect van deze schermen?

-Als eerste ontstaat er een disconnectie met de wereld, zodra mensen achter een scherm gezet worden. Je bent alleen nog maar gefocust op het beeld voor je en alles om je heen verdwijnt voor een moment. Dit effect is bij kinderen sterker dan volwassene.

-Het creëert immobilisatie van onze hersenen en ons lichaam. Er ontstaat onbeweeglijkheid, je valt stil. Beweging is uiterst belangrijk voor een kind. Iets leren gaat vaak via beweging. Dit moeten wij activeren, niet plat leggen.

-De imaginatie vermindert. Steiner bedoelt met imaginatie, het denken in beelden. Je krijgt beelden gevoerd via beeldschermen, maar het zelf creëren van beelden in ons denken, valt stil. De beeldschermbeelden zijn niet echt, hebben geen waarde.

Want uit beelden is alles geschapen, beelden zijn de werkelijke oorzaak van de dingen, beelden liggen achter alles wat ons omringt, en in deze beelden duiken we onder, wanneer we in de zee van het denken duiken.

Steiner

-Je wil wordt ‘ uitgezet ‘. En dat merken we allemaal maar al te goed. Zit je even een half uur op de bank met een scherm, dan heb je daarna geen zin meer om iets te doen. Het kost de mens kracht om zich los te maken van het scherm en in de wil terecht te komen en weer aan de slag te gaan. Voor kinderen is dit nog moeilijker. Vandaar dat ze vaak hangerig en lastig worden na beeldschermen kijken.

-De beelden beïnvloeden je fantasie. Je gaat het ook steeds lastiger vinden om je eigen fantasie vorm te geven, omdat ( vooral tv ) beelden in de weg zitten. Heb je de film van Harry Potter gezien en lees je daarna het boek, dan heb je alleen deze beelden in je fantasie. Lees je eerst het boek, dan gebruik je je eigen fantasie. Ontwikkel je je fantasie op jonge leeftijd goed, dan heb je hier profijt van in je volwassen jaren. Je bent oplossingsgericht, positiever en kan situaties beter begrijpen, omdat je iets kan voorstellen.

Dit is waarom wij ouders vragen voor school geen beeldschermgebruik te hebben. Zodat kinderen hun eigen fantasie gebruiken, wanneer wij verhalen vertellen.

-Obsessieve herhaling van het aanbod op de tv limiteert het kinderspel. Elke keer weer wordt het kind geprikkeld om verder te gaan, meer te kijken, door te gamen. Soms eindeloos, waardoor het kind niet meer tot zijn eigen kinderspel kan komen. “Nog even mama want er is nog een aflevering, er is nog een level!”

-Sommige content zorgt voor angst of ongezond gedrag. Angst kan snel veroorzaakt worden bij kinderen. Wij als volwassenen vinden iets niet eng, maar voor een kind kan het heel spannend zijn. Mijn neefje was jarenlang bang voor een konijn dat hij op tv had gezien. Ook ongezond gedrag wordt aangeleerd. Kinderen hebben een imiteer-fase. Dus ze imiteren ook gedrag van tv. Ook aanbod die ze niet snappen wordt nagebootst.

-De interesse in de wereld wordt oppervlakkig, omdat je zoveel informatie tot je krijgt.
Een voorbeeld: Er is een overval gepleegd met schokkende gevolgen. Je ziet het op elke beeldscherm terugkomen en je ervaart emotie. Maar in deze snelle wereld gebeurt het bijna dagelijks. Al die informatie komt tot je en elke keer als je weer over een overal hoort, wordt je interesse minder en minder. Tot het punt dat je er immuun voor bent. Je hebt geen emotie meer.

-Het veroorzaakt verveling, rusteloosheid en demotivatie. Volgens mij hebben we dit allemaal wel eens ervaren… niet ?! Bij kinderen veroorzaakt het zelfs agressie van tijd tot tijd.

Nu ben ik geboren in de jaren 90 en kreeg ik ook wat schermtijd elke dag, en vond het schokkend om te leren dat het zoveel negatieve effecten heeft. Het ergste is dat ik ze allemaal herken. Dus naast dat ik ‘ontspanning’ ervaar tijdens tv kijken en ik even kan ‘ afschakelen’, merk ik ook dat ik veel tijd verspil. Dan loop je weer achter de feiten aan ben je weer “druk”. Helaas is deze cirkel moeilijk te doorbreken. Ik ben bang dat het voor mijn zoontje nog een beetje moeilijker wordt..

Wat is er positief aan schermen:

-Ze helpen je kinderen met het ontdekken van de wereld.

-Ze leren nieuwe vaardigheden, mits je de juiste programma’s kiest.

-Ze kunnen even afschakelen ( ook al weten wij dat dit niet waarachtig afschakelen is)

-Het geeft jou als ouder rust om bij te tanken of bepaalde activiteiten vorm te geven. Het is een tool die je hiervoor kunt inzetten en we mogen hier soms ook dankbaar voor zijn.

Hoe pakken we het nu aan?
Mijn zoontjes zijn momenteel 5 en 1,5 jaar oud.
Zij mogen elke dag voor en een beetje tijdens het koken tv kijken. Dat is ongeveer 30-45 minuten. Ze helpen daarna mee met het afmaken van het koken en het tafel dekken.
In het weekend mogen ze een uurtje in de ochtend tv kijken.
En ten slotte, zo nu en dan een film kijken ( de oudste).

Programma’s die wij thuis kijken:
-Knofje
-Sesamstraat
-Dora
-Casper en Emma
-Pingu
-Tiktak
-Zin in Zappelin
-Kikker
-Buurman en Buurman
-K3
-Nijntje
-Waffel de hond
-Booba
– Pieter Konijn
-Tip de muis
-Pipi Langkous
-Juf Roos
-Paw Patrol

0 gedachten over “Schermen… Vriend of vijand?”

Laat een reactie achter!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d bloggers liken dit:

Deze website gebruikt cookies om optimale ervaring te bieden. Mocht je daar een bezwaar tegen hebben klik dan op lees meer. Lees meer.

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close